Corsica Sardinië 2017

Gelukkig goed geslapen, Wim iets minder😴 Vanmorgen met hulp van de receptioniste onze boeking naar  Sardinie kunnen omzetten naar Toulon, morgen. Dus zetten we koers naar Bastia. Eerst ingecheckt op de camping want dat is de enige waar je met de camper terecht kunt. Daarna doorgereden naar Bastia downtown, of eigenlijk uptown. In de haven liggen grote veerboten waar vrachtwagen in kolonne naar binnen rijden. Daar kunnen wij morgen best bij. De oude binnenstad is sfeervol en oud. Zelfs wat vervallen, maar daardoor aantrekkelijk. We houden het na een uurtje voor gezien en gaan naar ons stekkie. De rand van de camping ligt aan het strand, waar vanmiddag een koele bries van zee waait. Wij staan startklaar opgesteld voor morgen, melden om 09.30 bij de ferry. Intussen heeft mijn mantelzorger zijn eerste maaltijd bereid. Salade zo klein gehakt dat het haast een babyhapje is, ragout en vers stokbrood. Niet zelf gebakken, dat kunnen de franse bakk

We gaan vandaag lopen nar Porte Vecchio. Lekker warm, helaas weinig schaduw op de toch wel drukke weg,  maar dat kunnen we hebben. Na 3 kwartier zijn we in  de haven. Het is een schitterend gezicht, luxe schepen uit Monaco met goud geborduurde kussentjes aan dek, kleinere bootjes die wel een likje verf kunnen gebruiken en aan het einde van de kade de vissersboten met de  netten en kooien op de kade, klaar voor de volgende vangst. We wandelen naar de oude binnenstad, hoog op de rotsen. Druk, druk, alle terrassen puilen uit. Wij vinden een lunchplek op een terras aan de haven, tegenover een taxistandplaats. Die bellen we uiteindelijk en na 5 telefoonnummers neemt er een op die na 3 kwartier kan komen. Dus we gaan maar lopen, duurt even lang.  Tot ik val, kom in een zachte oplopende berm terecht met  mijn linkerpols en voel meteen dat het mis is.  Lang verhaal kort, camping, taxi,  ziekenhuis à la M*A*S*H 2.0. 4,5 uur later weer naar buiten me

Na 2 dagen Ajaccio en weinig kilometers zijn we wel aan een ander plaatsje toe. Vandaag steken we het eiland over van west naar oost. We rijden via de Dolomieten van Corsica, oftwewel het Bavellamassief. ,   Bizarre gespleten rotsmuren en punten zijn het decor voor groene dalen en aardig wat gebieden die recentelijk voor een groot deel afgebrand zijn. Bosbranden komen hier vaak voor. Reden om op de campings open vuur te verbieden.  Na onze lunch, verse baguette met Unox worst(!)    trekken we onze bergschoenen aan en gaan aan  de klim/afdaling beginnen in het Forêt de l'Ospédale naar de Piscia di Gallu. 3 kwartier en dan terug.  Ruwe rotsen, afgewisseld met zandpaden langs een riviertje bezaaid met reuzenkeien. Onbeschrijfelijk mooi. Eenmaal boven een spectaculair uitzicht en verder daalt het pad.  Ik hou het voor gezien (of  liever gezegd, m'n knieen) maar Wim wil verder     dalen naar de waterval. G

Lekker vroeg naar de stad gelopen om op tijd voor de trein te zijn. Rijen bij de kassa en een perron dat niet zou misstaan op R'dam CS in de  maandag morgenspits. Met veel moeite heb ik  mijn verloofde zo gek gekregen om tòch te gaan. Op voorwaarde dat we konden zitten anders.... gelukt! Onze bestemming: Corte, in het midden van het eiland. De officieuze hoofdstad van Corsica.  Er is een universiteit met bijbehorend gezellig sfeertje. Na een treinrit van 2 uur, door imposante bergen,  zijn we maar meteen begonnen met het beklimmen van de 92 treden naar de Acropolis van Corsica,  de citadel, die de oude binnenstad domineert.  Daarna via hellingen en steegjes touristje gespeeld.   Tja, óf we worden een beetje blasé of het komt  doordat we de treinreis terug weer met dezelfde vracht mensen op het warme perron stonden, maar het viel   e e n   b e e t j e   t e g e n ..... Gelukkig konden we de 2 uur terug ook weer zitten. Dat w

Na de koffie met een stralend zonnetje vertrokken. Eerst het dorpje nog even bezocht op zoek naar de plaatselijke lekkernij,  marrons glacé, maar het wachten is op de nieuwe oogst, alles uitverkocht. We vervolgen onze tocht door de bergen en dalen geleidelijk  af naar zeeniveau. Achter elke bocht zou je willen stoppen  om een foto te maken.  Hebben we in een paar gevallen gedaan, kijk maar: Vroeg in de middag arriveerden we op  camping Les  Mimosa's in Ajaccio. Hoog op een heuvel maar 'slechts' 20 minuutjes lopen langs een steil pad naar de haven. Klopt! Wat een lekker zomersfeertje, maar druk met verkeer. De terugweg is een ander verhaal, maar we hebben het gehaald! We hebben in de stad gegeten dus er hoefde niet gekookt te worden.  Woord van de dag: Merde #~%~ = waarom krijg ik de foto's er niet op? *~* 😁

 Vannacht heeft het behoorlijk geregend. Maar toen we vanmorgen het luik openmaakten ....  .  10.30 vertrokken we voor weer een prachtige rit door het binnenland.     Onderweg wat boodschappen gedaan in Porto, een zeer toeristisch gebeuren aan de haven. Niets voor ons, dus doorgereden richting   Wandelschoenen 👠aan, genoeg water mee en op weg Een inspannende bezigheid 😅maar hij was het alleszins waard. Aan het einde van de wandeling kwam plotseling  bewolking opzetten  en we haalden de auto nog nèt voor de bui.  Dan onderweg naar camping van vandaag. L'Acciola in Evisa. Perle de la Corse noemen ze zich. En met recht. Gelegen midden in kastanjebossen. De herfstkleuren dienen zich al voorzichtig aan. De camping ligt bovenop de berg, het dorp kunnen we  beneden zien liggen. De roofvogels vliegen op onze hoogte. Een hele omschakeling, de hele dag in korte broek maa